postać Albusa Persiwala Wulfryka Briana Dumbledore'a

Albus Persiwal Wulfryk Brian Dumbledore - czarodziej urodzony w lecie 1881 roku w Mould-on-the-World. Pierwszy syn Kendry i Persiwala Dumbledore'ów. Z młodszym rodzeństwem, Aberfothem i Arianą oraz rodzicami, Kendrą i Percivalem, mieszkał w otoczeniu mugoli, co doprowadziło do tragedii. Kiedy Albus miał dziesięć lat, jego młodsza siostra została zaatakowana przez trzech mugoli, którzy zobaczyli jak nieświadomie uprawia czary. Atak wywołał u niej ogromną traumę. Ariana, bojąc się siebie i swojej mocy, przestała jej używać, przez większość czasu pozostawała nieobecna duchem. Jej moc znajdowała ujście w losowych, niekontrolowanych wybuchach, co czyniło ją niebezpieczną dla siebie i innych, przez co potrzebowała stałej opieki. Percival, nie czekając na wymierzenie oprawcom jego córki sprawiedliwości, dokonał na nich samosądu, za co trafił do Azkabanu do końca życia. Po uwięzieniu ojca rodzina przeprowadziła się do Doliny Godryka.
Incydent ten odbił się szerokim echem w społeczności czarodziejów i zła sława ojca wpłynęła na pierwsze kroki syna w Hogwarcie. W 1892 rozpoczął swój pierwszy rok i został przydzielony do Gryffindoru. Młody Dumbledore, znając motywy i czyny swojego ojca, pomimo wielu pytań i zaczepek, unikał rozmów na jego temat. Szybko zaprzyjaźnił się z Elfiasem Dogem, również odrzuconym przez grupę kolegów z roku. Stał się jego najlepszym przyjacielem. Z czasem jednak własne umiejętności Albusa przyćmiły złą reputację jego ojca i pod koniec pierwszego roku nauki nikt nie traktował go jak syna wroga mugoli, ale jak najlepszego ucznia w historii szkoły. Podczas edukacji został prefektem Hogwartu. Ze wspominanym wcześniej Elfiasem Doge po ukończeniu Hogwartu miał jechać na wyprawę dookoła świata. Jednak przy planowaniu szczegółów wędrówki do Albusa dotarła wieść o tym, że jego matka nie żyje. Zginęła mając 48 lat w wybuchu, który wywołała Ariana przez nieuwagę. Tak więc Albus został na pogrzebie matki, a Elfias sam musiał wyjechać. Często pisał listy do Dumbledore'a. Wrócił akurat na pogrzeb Ariany.
Albus zdobywał nagrody i korespondował ze znakomitymi czarodziejami, takimi jak alchemik Nicolas Flamel, wybitna historyczka Bathilda Bagshot oraz teoretyk magii Adalbert Waffling. Sporo szkolnych wypracowań Albusa trafiło do naukowych pism, takich jak „Transmutacja Współczesna”, „Horyzonty Zaklęć”, czy „Eliksirotwórstwo Praktyczne”. Wróżono mu karierę Ministra Magii, ale sam Albus nigdy nie interesował się polityką – od zawsze pragnął nauczać. 

Wkrótce po śmierci jego matki, do zamieszkiwanej przez Dumbledore'a Doliny Godryka wprowadził się Gellert Grindelwald, który zamieszkał u swojej ciotecznej babki, Bathildy Bagshot. Albus i Gellert, nie tylko jako jedyni młodzi czarodzieje w okolicy, ale również jako dwoje wybitnych ludzi, szybko przypadli sobie do gustu i zaczęli spędzać razem coraz więcej czasu. Choć nie zostało to sprecyzowane w książkach, w jednym z wywiadów Rowling powiedziała, że Dumbledore był homoseksualistą i zakochał się w Gellercie. Razem byli głęboko zafascynowani Insygniami Śmierci, które mieli zamiar odszukać i wykorzystać do podporządkowania mugoli czarodziejom, jak mówił Dumbledore, "dla większego dobra".
Wkrótce w domu rodzinnym pojawił się Aberforth, niezadowolony z poczynań brata, zdecydowany rzucić szkołę, żeby móc zająć się siostrą ponieważ Albus ją zaniedbywał. Pomiędzy braćmi i obecnym wówczas w domu Dumbledore'ów Grindelwaldem wybuchła kłótnia, której świadkiem była Ariana. Przestraszona dziewczynka straciła panowanie nad swoją mocą. Dokładne okoliczności jej śmierci nie są znane - wiadomo tylko, że wszyscy obecni użyli zaklęć i któreś z nich zabiło dziewczynę.
Po tym wydarzeniu drogi Dumbledore'a i Grindelwalda rozeszły się na dobre - Gellert utrzymywał, że tragedia nie była ich winą, natomiast Albus zadręczał się wyrzutami sumienia. Po ich ostatniej kłótni Gellert wyjechał z Doliny Godryka. Ochłodziły się również stosunki dwojga braci - Aberforth zarzucał Albusowi, że ich siostra zginęła z powodu jego zbyt wysokiego mniemania o sobie. Na pogrzebie Ariany brat Albusa złamał mu nos, Dumbledore nawet się nie bronił.

Pojedynek o Czarną Róźdżkę

Gdy Grindewald ukradł Czarną Różdżkę, jedną z Insygni Śmierci Gregorowiczowi Albus zaproponował pojedynek o nią. Albus wygrał ją i już nigdy się nie zobaczyli. Grindewald został uwięziony w Nurmengardzie za uprawianie czarnej magii i został tam do końca życia

Początek kariery w Hogwarcie

Na początku Dumbledore uczył transmutacji. Został zatrudniony przez ówczesnego dyrektora - Armanda Dippeta. Dippet cieszył się że w gronie nauczycieli znajduje się jeden z najsławniejszych czarodziei w historii. Od zawsze chciał przekazywać swoją wiedzę innym ludziom, a nie piastować urząd Ministra Magii, który mu wielokrotnie proponowano. Ważnym momentem w jego życiu było odwiedenie sierocińca, aby powiedzieć młodemu Tomowi Riddle'owi, że jest czarodziejem. Młody Tom nie chciał uwierzyć w słowa nauczyciela, lecz Dumbledore w końcu go przekonał. Mimo to od początku miał mieszane uczucia i podejrzenia względem Toma. Tylko on dostrzegał drzemiące w nim zło.